مرحم به زخمهای دل مضطری بزن
یک شب بیا به خانه ی قلبم سری بزن
گر آمدی و باز در خانه بسته بود
در خواب مانده ایم دوباره دری بزن
از یاد رفته ای صبوری دگر بس است
امشب بیا و سیلی درد آوری بزن
تا اندکی درد تو افتد به جان ما
بر نوکرت یک تشر آخری بزن
تنبیه تو حواس مرا جمع میکند
با این زدن دوباره مرا میخری بزن
عمریست جای یار تو سربار بوده ام
در زیر پای خسته یتان خار بوده ام
تنهاترین حجت ارض و سماء تویی
مظلوم تر از همه ی اولیاء تویی
بر زخمهای قلب غمینت نمک منم
با این وجود مرحم هر زخم ما تویی
آن بی وفا که کرده شما را رها منم
آن با وفا که باز نکرده رها تویی
خو کرده با غیبت کبری یتان منم
زندانی غربت بی انتها تویی
گریان روضه های شه کربلا منم
امروز مبتلای به کرب وبلا تویی
باید خودت برای ظهورت دعا کنی
تنها کسی که هست به فکر شما تویی
چشمت به راه بلکه کسی یاریت کند
در راه انتقام علمداریت کند
ای ذوالفقار خفته ی حیدر صبور باش
آرام جان خسته ی مادر صبور باش
ایوب صبر یوسف تنهای فاطمه
غیبت دگر رسیده به آخر صبور باش
در پیش دیدگان خداوندیت اگر
در خون نشسته دین پیمبر صبور باش
دیدی اگر که امت اسلام واحده
تن داده بر قتال برادر صبور باش
کردند شیعیان رهایت یکی یکی
در موج فتنه های مکرر صبور باش
در این زمانه دین هدف تیر فتنه هاست
دیدی جوان تو شده اکبر صبور باش
آقا دمشق نیا و یا جان مادرت
با گریه های زینب مضطر صبور باش
این روزها سوریه صحرای کربلاست
دیدی تو شیرخواره ی بی سر صبور باش
تا میزنی گریز به آغوش یک پدر
تا می رسی به حنجر اصغر صبور باش
وقتی رسید روضه به گودال قتلگاه
وقتی رسید نیزه به حنجر صبور باش
چیزی نمانده باز علم ها به پا شود
عالم دوباره صحنه ی کرب و بلا شود
حسین محسنات
دوباره آمده بویت کجایی؟ 