نسیم دربدرم گرد راه آوردم
زشب سیاه ترم رو به ماه آوردم
دوباره توبه شکستم دلم پریشان شد
دوباره بر سـر دوشم گنــاه آوردم
به جرم خیره سری بنده را عذاب کنید
ولی بدان بدنی همچو کاه آوردم
دلم شکست دو چشمم دو ابر باران شد
زسینه ناله ای از جنس آه آوردم
در آستان کرم شرط مسئلت فقر است
تمام فقرم و رو سوی شاه آوردم
اگرچه لایق لطف تو نیستم اما
برای جلب نگاهت نگاه آوردم
همان گدای شب جمعه ام که کاسه بدست
بــه روضـه ی شـه بـی سـر پـنـاه آوردم
زدند سینه ی من را به نام عشق حسین
نـشــان نــوکــری بــارگــاه آوردم
شعر از حسین محسنات
استقامت گامهای استوار زینب است