آهش زمین کوفه را غم بار می کرد

از فرط غربت تکیه بر دیوار می کرد

شرمنده بود و خسته بود و دل شکسته

بهر کسی گوئی دعا بسیار میکرد

شرمندگی در دیده گانش موج میزد

با نا امیدی زیر لب تکرار میکرد

کوفه نیا کوفه نیا امروز در شهر

با هر که حرفت را زدم انکار میکرد

کوفه نیا من با دو چشم خویش دیدم

آهنگرش هم روز هم شب کار میکرد

بازار تیر و تیغ و نیزه داغ داغ است

هرکس به امید تنت انبار میکرد

آنکه برایت نامه ها میداد هر روز

امروز بر قتل شما اسرار میکرد

پیر و جوان این جماعت بی وفایند

عبد خدا نه بنده ی سیم و طلایند

دیروز مشتاق وصال یار بودند

امروز هم پیمانه با اهل زنایند

آقا نیا این قوم قصد جنگ دارند

در انتظار کشتن طفل شمایند

من از سر بارار ها فهمیدم اینها

پایش بیفتد بی حیای بی حیایند

حسین محسنات

باز هم عطر سیب می آید           این زمین باز آسمانی شد

باز در روضه های هر خانه            وقت یبن الشبیب خوانی شد

                            --------------------

اهل عالم بگوش بار دگر              فرصت نوکری فراهم شد

بعد از آن انتظار طولانی               عاقبت نوبت محرم شد

                              --------------------

گفت آن رهرو طریقت ما                 این محرم حیات اسلام است

محفل روضه ،خون سرخ شهید         رازهای ثبات اسلام است

                            --------------------

ای حسین شیعیان ایرانی             هرچه دارند از محرم توست

عزت و اتحاد و آزادی                      همه از لطف پرچم غم توست

                            --------------------

با تاسی به انقلاب شما               ما بریدیم دست استکبار

سوخت آن لانه های جاسوسی      برملا گشت فتنه ی بد کار

                            --------------------

در همه صحنه ها نشان دادیم         که جدا از مرام نامردیم

ننوشتیم نامه ها خودمان              تا حریم شما سفر کردیم

                            --------------------

خاک ایران همه سرای شماست        امشبی را بیا عبور کنیم

خاطــرات  محـــرم  شــهر                 بهبهان را کمی مرور کنیم

                            --------------------

در همین بهبهان زمانی که              خواندن روضه سخت تاوان داشت

روضه هایت حسین بر پا بود             سینه ها نور پاک ایمان داشت

                            --------------------

با دم ناظم الشریعه ی تو                همه رفتیم در سفینه ی تم

بـا احــادیـث ارجــانـی ها                شد همین شهر ما مدینه ی تو

                            --------------------

یاد آن روز های رفته بخیر                همه سینه زن شما بودیم

بین آن دسته جات و هیئت ها         مثل مرغی زتن رها بودیم

                            --------------------

کوچه ها بوی کربلا می داد               عطر هر خانه بوی نذری بود

نوحه میخواند حق پرست و همه       سینه ها بود در غم تو کبود

                            --------------------

پهلوانان شهرمان همگی               نوکران محرمت بودند

دسته ی کاوانسرا جمله              غرق در شور ماتمت بودند

                            --------------------

از خود صحن حضرت شافضل           تا خود حیدر ابن موسی ما

بر سر و سینه میزدیم آن دم            مهر میشد برات کرب وبلا

                            --------------------

در میان سه سنگ خوانی ها          سنگ عباسرا به سینه زدیم

هر محرم به عشقتان مولا              دو دمه واحد و زمینه زدیم

                            --------------------

تا که ناقوس یک نبرد زدند             شهر آرام ما چه غوغا شد

بر بلندای تکیه ها  علم                یک قدم تا بهشت بر پا شد

                            --------------------

حاصل نوکری برای شما               حاصل اشک دیده و دل خون

حاصل آن جوان سینه زنت          شد شهید جزیرهی مجنون

                            --------------------

سنگر جبهه ها به ما آموخت         که تو بابای ما جوانانی

هر جوانی به عشق روح الله          شد علی اکبر جمارانی

                            --------------------

بهر لبیک حرف رهبرمان              همگی عابس و حبیب شدیم

پای هل من معین غربت او          همه در خون خود خضیب شدیم

                            --------------------

غربت چارشنبه ی پیروز              شد شبیه غروب ثارالله

ان همه نو نهال غرق بخون          همگی قاسمند و عبدالله

                            --------------------

کربــلای شلمچــه و فــکه                    بود سر تا سرش تماشایی

خاک پاکش چه عطروبویی داشت        از بقایی ، ستونه ،  دانایی

                            --------------------

ای فدایت هزارو صد لاله                 ما به سر شوق کربلا داریم

گر شوی باز هم تک و تنها               ما همه مسلم وفاداریم

                            --------------------

ما زتو دل نمی کنیم آقا             ما زنسل دقایقی هستیم

بهر فتح الفتوح خیبرها             همه همرزم صادقی هستیم

                            --------------------

طول تاریخ ما نشان دادیم           با محرم چه درس ها دیدیم

آخرین درس مکتب سرخت          درس خون را چه خوب فهمیدیم

                            --------------------

ماهمه غرق در تولائیم              از ولایت همیشه می خوانیم

پای سید علی خامنه ای           تا طلوع ظهور می مانیم

                            --------------------

باز مردم محرم آمده است            قدر دانید این همه غم را

مثل اجدادتان شما هم باز           خوب برپا کنید پر چم را

حسین محسنات

باز دارم به سر هوای بقیع

باز این دل شده سرای بقیع

باز آتش گرفته سینه ی من

تا شود شمع و روشنای تو

خیمه ی اشک و آه و افسوس است

هر دلی گشته آشنای بقیع

یک شب جمعه زائران حسین

روضه خوانید از برای بقیع

تا که باشد گریز روضه یمان

از دل خاک کربلای بقیع

گریه کن بهر آن امامی که

آرمیده به شانه های بقیع

آن سفیر امام عاشورا

آخرین یادگار کرب و بلا

آنکه هم ناله با یتیمان بود

آنکه همپای با اسیران بود

آنکه با کاروان چهل منزل

بی سپر در دل بیابان بود

آنکه خاک قدوم بی جانش

سرمه ی دیده ی مغیلان بود

آنکه در کوچه های کوفه و شام

بر سرش اوج سنگ باران بود

آنکه در گوشه ی خرابه ی غم

پابه پای رقیه گریان بود

آنکه در صحن اشک چشمانش

غربت کربلا نمایان بود

گرچه سوزاند سینه اش را زهر

قاتلش خیمه های عطشان بود

لحظه ی آخری نمی دانم

زچه رو اینچنین پریشان بود

گفت من را کفن کنید اما

آن حسینی که شاه خوبان بود

غرق در خون سه روز پی در پی

بدنش روی خاک ، عریان بود